Ο ιός της λευχαιμίας της γάτας (Felv) προκαλεί μία λοίμωξη την οποία συναντάμε με μεγάλη συχνότητα στη γάτα. Ο ιός ανήκει στους ρετροϊούς και προσβάλει τα κύτταρα του ανοσοποιητικού και αιμοποιητικού συστήματος. Είναι σε θέση λοιπόν να προκαλέσει πολύ σοβαρή νόσο αλλά και καρκίνο (λευχαιμία , λέμφωμα και άλλους όγκους) σε διάφορους ιστούς του οργανισμού. Ο ιός οδηγεί σε θάνατο εντός τριών-τεσσάρων χρόνων από την αρχική διάγνωση.
Ευτυχώς τα τελευταία 25 χρόνια, η συχνότητα της νόσου έχει μειωθεί, χάρη στην ανάπτυξη έγκυρων διαγνωστικών μέσων και τον εμβολιασμό.
Ο ιός μεταφέρεται μεταξύ των γατών κυρίως μέσω του σάλιου, των ρινικών εκκριμάτων, τα ούρα και τα κόπρανα καθώς και μέσω του πλακούντα και το γάλα από τη μητέρα στα γατάκια. Οι συμπεριφορές οι οποίες ευνοούν τη μετάδοση του ιού είναι τα δαγκώματα, το grooming και λιγότερα συχνά η κοινή χρήση αμμοδόχων και πιάτων.
Είναι, λοιπόν, εύκολα κατανοητό ότι οι γάτες οι οποίες βρίσκονται σε μεγαλύτερο ρίσκο να νοσήσουν είναι αυτές οι οποίες έχουν πρόσβαση σε εξωτερικούς χώρους και έρχονται σε επαφή με άλλες γάτες.
Κλινικά συμπτώματα
Ο ιός της λευχαιμίας προσβάλει τον οργανισμό με διαφορετικούς μηχανισμούς. Είναι, δυστυχώς, η πιο κοινή αιτία καρκίνου στις γάτες, προκαλεί διάφορες διαταραχές του αίματος καθώς και ανοσοκαταστολή η οποία προδιαθέτει τη γάτα σε δευτερογενείς λοιμώξεις από βακτήρια, μύκητες και άλλα μικρόβια τα οποία ένα υγιές ζώο θα ήταν σε θέση να καταπολεμήσει.
Δε νοσούν όλες οι γάτες οι οποίες θα έρθουν σε επαφή με τον ιό. Κάποια ζώα καταφέρνουν μετά την πρώτη επαφή, να αναπτύξουν μια ανοσία η οποία τα προστατεύει εφ' όρου ζωής. Υπολογίζεται οτι ένα 10% των γατιών που έρχονται σε επαφή με τον ιό , είναι αυτό που στη συνέχεια θα εμφανίσει συμπτώματα, τα οποία μπορούν να πάρουν από εβδομάδες, μήνες μέχρι και χρόνια για να εμφανιστούν. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να είναι:
Ανορεξία
Σταδιακή απώλεια βάρους
Κακή κατάσταση του τριχώματος
Διογκωμένα λεμφογάγγλια
Πυρετός
Φλεγμονή των ούλων και του στόματος
Λοιμώξεις του δέρματος, του ουροποιητικού και του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος
Οφθαλμολογικά προβλήματα
Αποβολή σε έγκυα ζώα
Διάγνωση
Η διάγνωση της νόσου μπορεί να γίνει μόνο έπειτα από αιματολογικές εξετάσεις. Ο κτηνίατρος μπορεί να έχει την κλινική υποψία και να ζητήσει να γίνουν αυτές οι περαιτέρω εξετάσεις, αλλά καλό είναι, μιας και τα συμπτώματα ποικίλουν και είναι μη ειδικά, η εξετάσεις αυτές να γίνονται προληπτικά. Υπάρχουν, πλέον, γρήγορα και έγκυρα διαγνωστικά τέστ, τα οποία μπορούν να γίνουν στο κτηνιατρείο και να δώσουν ένα αρνητικό ή θετικό μέσα σε λίγα λεπτά, αλλά ο κτηνίατρος είναι αυτός που θα αποφασίσει ποιο τέστ ενδείκνυται και αν χρειάζονται περαιτέρω εργαστηριακές εξετάσεις.
Θεραπεία και Πρόληψη
Ως σήμερα δεν υπάρχουν αποτελεσματικές θεραπείες ενάντια στον ιό της λευχαιμίας της γάτας. Αυτό που γίνεται είναι κυρίως η διαχείριση των συμπτωμάτων των δευτερογενών παθήσεων, όταν αυτές εμφανιστούν. Είναι σημαντικό, μια γάτα που πάσχει από FeLV, να προσκομίζεται σε τακτά χρονικά διαστήματα για προληπτικό έλεγχο και εξετάσεις και ο ιδιοκτήτης, στο σπίτι, να παρακολουθεί για τυχόν αλλαγές όπως απώλεια βάρους και όρεξης, αλλαγές στο τρίχωμα, γαστρεντερολογικά συμπτώματα και άλλα. Το ότι ένα ζώο έχει διαγνωστεί με τον ιό δε σημαίνει απαραίτητα ότι δε μπορεί να ζήσει μια φυσιολογική ζωή για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Με τη σωστή φροντίδα και προσοχή αυτό είναι εφικτό.
Ένα ακόμα πολύ σημαντικό κομμάτι στην καταπολέμηση αυτής της νόσου είναι η πρόληψη. Οι γάτες που βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο είναι αυτές που έρχονται σε επαφή με άλλες γάτες για τις οποίες δε γνωρίζουμε αν είναι θετικές στον ιό. Από αυτό καταλαβαίνουμε ότι κρατώντας μια γάτα μέσα στο σπίτι της προσφέρουμε τη μεγαλύτερη προστασία. Επίσης σε σπίτια όπου υπάρχουν πάνω από μία γάτες, είναι θεμιτό να ελεγχθούν όλες για τον ιό. Αν κάποια από αυτές τις γάτες βρεθεί θετική, θα πρέπει να απομονωθεί από τις άλλες γάτες του σπιτιού για να μειωθεί η πιθανότητα μετάδοσης.
Το μεγαλύτερο μας όπλο ενάντια στον ιό είναι ο εμβολιασμός. Υπάρχουν εμβόλια τα οποία είναι πολύ αποτελεσματικά και με ελάχιστες παρενέργειες και μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε γατάκια ακόμα και από την ηλικία των 8 εβδομάδων. Πριν τον εμβολιασμό, πρέπει να προηγηθεί μια εξέταση αίματος η οποία θα ανιχνεύει τον ιό της λευχαιμίας. Αν το ζώο είναι αρνητικό τότε μπορεί να εμβολιαστεί. Αυτή η διαδικασία, τις περισσότερες φορές, γίνεται με μία μόνο επίσκεψη στον κτηνίατρο και η αιματολογική εξέταση πραγματοποιείται με γρήγορα τέστ, τα οποία σε πολλές περιπτώσεις συνδυάζουν και την εξέταση άλλων λοιμωδών νοσημάτων, όπως πχ το FIV. Πρόκειται για έναν εμβολιασμό που δεν ανήκει στους -core, δηλαδή στους υποχρεωτικούς ετήσιους εμβολιασμούς που πρέπει να κάνει μια γάτα αλλά ο κτηνίατρος σε συνεννόηση με τον ιδιοκτήτη μπορεί να προτείνει να γίνει αυτό το εμβόλιο αν θεωρεί ότι το συγκεκριμένο ζώο θα επωφεληθεί. Ειδικά σε ημιαστικές περιοχές, όπως είναι και η ανατολική αττική, όπου υπάρχει μεγάλος αριθμός αδέσποτων γατιών, συναντάμε πιο συχνά τον ιό της λευχαιμίας. Αυτό καθιστά έναν παραπάνω λόγο να εμβολιάσουμε τις οικόσιτες γάτες οι οποίες, στην περιοχή μας, έχουν και πρόσβαση σε εξωτερικούς χώρους, όπως κήποι και αυλές και συνεπώς έρχονται σε επαφή με άλλα ζώα.
RafinaVets
info@rafinavets.gr
Κτηνιατρικό Κέντρο Ραφήνας
Λ.Φλέμινγκ 51, Ραφήνα, 19009
22944 00018 - 690 8675088
Commenti